Mogelijke oplossingen zijn:

• Cascadering: een hoge temperatuur gebruiken voor slecht geïsoleerde woningen om vervolgens de retourtemperatuur te gebruiken voor goed geïsoleerde woningen. Het water in een warmtenet moet namelijk ook weer terug.
• Keuzevrijheid: een zeerlagetemperatuurnet (bronnet) ontwikkelen met lokale variaties. Dit kan een optie zijn in gebieden met grote verschillen, bijvoorbeeld slecht en goed geïsoleerde woningen. Voor sommige woningen is dan isolatie nodig en voor een andere groep woningen is via een distributienet temperatuurverhoging nodig.

Houd bij de keuze rekening met mogelijke ontwikkelingen op lange termijn. Warmteleidingen moeten namelijk geschikt zijn voor de warmtevraag nu en over 30 jaar of meer.

Andere bepalende factoren

De diameter van de leiding heeft invloed op het netontwerp en de kosten. Over het algemeen zijn de diameters groter bij lagere temperaturen om voldoende warmte door de leidingen te transporteren. Bij hogere temperaturen is de energiedichtheid een stuk groter en kunnen leidingen relatief smal zijn. Dit ondanks een relatief hoge warmtevraag per afnemer. Om warmteverliezen te beperken, zijn leidingen geïsoleerd. Hoe hoger de temperatuur, hoe meer isolatie nodig is. Zeerlagetemperatuurleidingen hebben geen isolatie nodig en zijn daardoor goedkoper.

De locatie van het net heeft ook veel invloed op het netontwerp en de kosten. De aanleg is in stedelijke en bestaande bouw namelijk veel complexer en duurder dan in een nieuw en landelijk gebied. Tegelijkertijd is de verduurzaming juist nodig in bestaande bouw en in stedelijk gebied. Overigens zijn er ook uitdagingen in landelijke gebieden, omdat de afstanden daar vaak groter zijn. Daardoor zijn er hogere kosten en energieverliezen.