Aquathermie levert een duurzame bijdrage aan de gebouwde omgeving. Deze techniek benut op een slimme manier de bronnen in de omgeving voor warmte en koude. Dit voorkomt het verstoken van aardgas. In de zomer verwarmt de zon het oppervlakte- en drinkwater. Die warmte wordt met een warmtewisselaar geoogst. Een warmtenet – een stelsel van buizen onder de grond – transporteert de warmte en koude van de bron naar de gebouwen om deze direct te verwarmen. Vaak wordt de warmte echter opgeslagen in een ondergrondse warmte- en koudeopslag (WKO toelichting) om in een ander seizoen te gebruiken. In het geval van TEA is de warmte het hele jaar door te oogsten, omdat de temperatuur van afvalwater bijna het hele jaar boven de 10 ⁰C is.

De warmte die aquathermie levert is van lage temperatuur. Om er gebouwen mee te verwarmen, verhoogt een warmtepomp de temperatuur. Dit kan gebeuren met een collectieve warmtepomp of met een warmtepomp per gebouw. Het hele systeem draait op elektriciteit. Aquathermie is daardoor duurzamer dan aardgas, zeker als de gebruikte elektriciteit duurzaam is opgewekt.

Gescheiden waterstromen

In deze handreiking leggen we de techniek van aquathermie zo duidelijk mogelijk uit. Het is belangrijk om te weten dat er drie waterstromen nodig zijn om warmte of koude te leveren aan de afnemer. Deze waterstromen blijven altijd gescheiden. In het geval van TEO: oppervlaktewater blijft oppervlaktewater, grondwater blijft grondwater en systeemwater in het warmtenet blijft systeemwater. De warmtewisselaar brengt de warmte of koude van de ene waterstroom over naar de andere. De waterstromen mengen dus niet.

Een aquathermiesysteem zorgt voor warmte en koude. In deze handreiking hebben we het in veel gevallen uitsluitend over de warmtestroom vanwege de leesbaarheid. Hiermee bedoelen we echter ook de koudestroom.